Chiloé, Quellon, Quemchi

vanuit Frutillar zijn we naar Entre Lagos gereden, via de vulcaan Osorno. Die we zo mooi vanuit Frutillar konden zien liggen (bij mooi weer).

Entre Lagos, de weg ernaar toe was mooi, maar verder weinig te melden. de dag daarop doorgereden naar Chiloé, een heel groot eiland, met veel vis industrie. (met alle problemen die daarbij horen). We zijn in Quellón geweest en dat was zo verlopen/ vervallen en we denken dat dat te maken heeft met een enorme vissterfte als gevolg van algenbloei (eutrofiëring, en een virus ziekte. Van daaruit doorgereden naar Quemchi, klein, vooral vis maar het lijkt minder vervallen.

Carretera Austral, met de action cam

Dit stuk is gefilmd met de actioncam op het stuk van Chaitén naar Hornopiren (21 november op de track), het zijn twee stukken weg, de eerste is ruim 60 km waarvan de helft nog niet verhard is , dan een Ferry van ruim een half uur , dan een stuk weg, onverhard van 10 km en dan een Ferry van ruim 4 uur. De video’s zijn nog niet bewerkt, dus je hoort veel wind en motor lawaai, de snelheid varieert en is maximaal 60 – 70 km/uur.

Carretera Austral een impressie
Carretera Austral: naar de Ferry

Carretera Austral

de Carretera Austral, is het verlengde van de Pan Americana en loopt door het merengebied van Chile. Het is een deels geasfalteerde weg, met veel bruggen en veerponten. Wij zijn doorgestoken vanuit Argentinië naar Chile. (van Esquen naar Chaitén). We hebben daarvoor tot aan de grens (ruim 50 km onverhard gereden) en na de grens tot aan de Ruta 7, nog eens 100 km. het gaat erg goed, ondanks dat je erg op moet letten voor gravelruggen, spoorvorming, water op de weg, plassen en kuilen. Morgen pakken we de ferry naar Hornopiren en van daaruit gaan we met een boog naar Puerto Montt om de ferry naar Puerto Natalis te pakken.

Met een hele mooie ferry tocht (bimodal) zijn we in Hornopiren terecht gekomen, een hele mooie cabin gehad, maar we konden er helaas niet langer blijven (was verhuurd). Daarom toch doorgereden naar Frutillar (ruim 60 km onverhard) en ook daar weer erg mooi, nu aan een heel groot meer aan de voet van de vulcaan Osorno. Prachtig. wel vreemd want alles is heel duits, inclusief mensen die duits spreken en kuchen ed.

Ruta 40

Vanuit Mendoza hebben we de Ruta 40 gevolgd. Dit is de route langs de Andes van Noord naar Zuid. Echt prachtig. we hebben wel ruim 100 km over een nog niet aangelegde weg moeten rijden en dat was best lastig, maar zeker de moeite waard. Ondertussen dus alweer ruim 1000 km zuidelijker. Daarbij zitten we nu in een prachtig gebied, met meren, besneeuwde bergtoppen, bomen en toerisme (het lijkt wel Oostenrijk). Nu een paar dagen rust en dan steken we door naar Chili en de Carretera Austral. PS gisteren onze eerste echte regendag gehad, maar goed het was maar een kort stukje (150 km), maar wel de hele tijd regen, regen regen.

Op naar Patagonië

de route met dagafstanden

Even een korte update,

Margje en ik hebben inmiddels ruim 14000 km afgelegd en zijn aangekomen in midden Argentinië (Mendoza). Van hieruit gaan we dus echt naar Patagonië. De route is uitgestippeld en we hebben er veel zin in. Het eerste deel gaat in Argentinië via de Ruta 40 naar Barilodge, dan door naar Chile, daar nemen we een stukje de Carretera Austral en komen aan in Puerto Montt. Daar nemen we de boot (4 dagen/ 3 nachten) en zakken dan af door het fjorden gebied van Chile. (zie kaart)

Aangekomen in Puerto Natal gaan we de verschillende gletsjers en meren bezoeken, deels in Chile (Torres del Paine) en Argentinië (El Calafate en el Chatén), daar pakken we ook de Ruta 40 weer op. En dan door naar Ushuaia.

Rondje Mendoza

Afgelopen week heeft de motor een beurt gehad bij de BMW dealer in Mendoza. tevens nieuwe banden (Continental TKC 70). De Michelin Attack waren goed voor het asfalt, maar ik verwacht toch dat we meer onverhard krijgen in Patagonië. Margje neemt Ride One mee terug en dan zijn we ook verzekerd dat we niet lek rijden. Vandaag dus een rondje door de bergen. ruim 200km waarvan meer dan 50 km onverhard. het was genieten.

Terug naar Argentinië

Gisteren ben ik teruggereden naar Argentinië. De belangrijkste reden, de onrust in Chile. In alle steden wordt geprotesteerd, is de noodtoestand afgekondigd, en is er een avondklok. Hoewel de demonstraties allemaal vreedzaam beginnen wordt er ook geplunderd en worden er barricades opgericht en in brand gestoken. Er zijn zelfs burgers (in gele hesjes) die supermarkten beschermen tegen plunderingen. De metro’s rijden niet en dat verstoord heel veel, maar er is ook geen benzine meer te krijgen. Ik kon eigenlijk mijn hotelkamer niet uit en kon geen avond eten meer krijgen , vanwege de avondklok en de winkels sloten veel eerder. En hoe dichter bij Santiago, deste onrustiger het werd. Kortom beter de zelfde weg terug dan problemen opzoeken. Over enkele weken maar weer eens kijken of het dan rustiger is geworden, want we willen graag met de boot door Patagonië reizen naar Vuurland.