Overdenkingen deel 3 Argentinië, Chili en Patagonië
12 december 2019
Punta Arenas
We zijn inmiddels in Patagonië aangeland en steken morgen over naar Vuurland (Tierra del Fuego).
Wat mij vooral opgevallen is, is dat de inheemse bevolking zowel in Chili als in Argentinië volledig ontbreekt. Er is wel wat informatie over te vinden, maar de stammen waren klein van omvang en hadden een beperkt leefgebied en bij de landverdeling van de immigranten werden ze gewoon genereerd. Dat heeft er toe geleid dat er bijv een hele sterke Duitse invloed is in het deel van Chile rondom Osorno
Verder naar het zuiden wordt Patagonië gekenmerkt door grote uitgesleten dalen met veel kiezel als gevolg van de laatste ijstijd. Een mooie indruk daarvan is het National Parque des Galciers, een enorme ijsvlakte, met wel 300 grotere en kleinere gletsjers. Ook deze smelten en trekken zich terug, maar wat de impact daarvan is op de klimaatmodellen, niemand die het hier kan vertellen. Terwijl het wel het derde ijsveld is in grootte op de gehele wereld.
Wat verder opvalt is het landgebruik. Hoewel in Chili in mindere mate, heeft Argentinië alle bomen gekapt op de pampa en de begrazingsdruk is zo hoog dat nieuwe aanwas direct wordt opgegeten. Het effect, lege vlaktes (zover het oog rijkt), met alleen hekken. Dat valt op omdat in de natuurparken er wel bomen groeien. Maar bijvoorbeeld in het national parque des Galciers (El Calafate / El Chaltén) lopen ruim 5000 runderen verwilderd rond en daar gebeurt hetzelfde, jonge aanplant wordt meteen opgegeten.
Wij maken ons nu druk om verlies van het tropisch regenwoud, maar wat hier gebeurd is vanaf ongeveer 1850, overtreft echt alles. Het zou de Argentijnen en Chilenen sieren als ze hier grootschalig herbebossingsprojecten opzetten. Dat is zowel vanuit ecologisch als vanuit CO2 compensatie gezien wenselijk. En het bevreemdt mij waarom dit absoluut (nog) geen discussie is.
Er ontbreken windsingels, schaduwplekken ed. ik zal proberen een foto te maken van hetzelfde landschap maar dan met wat (oude) bomen (Dat zien we in Chili), maar ook daar komen de jonge bomen er niet meer doorheen.
Verder valt op dat er naast de lokale economische activiteit (landbouw) er ook geïnvesteerd wordt in (verwerkings)industrie (vis/ melk). Ik neem aan dat dat bewust stimuleringsbeleid is van de regeringen om de regio levensvatbaar te houden.
Daarnaast zie je dat het toerisme een hele belangrijke plaats heeft gekregen. Goed georganiseerd, goede accommodatie. Toeristen doen een vast rondje en kunnen daarmee de Patagonia Experience op hun lijstje bijschrijven. Terwijl de reis zelf weinig duurzaam is. Zo wordt in El Chaltén de stroom opgewekt door dieselgeneratoren terwijl er zon, wind en water voldoende is om duurzaam energie op te wekken.